400 YILLIK SHAKESPEARE SONESİ ORTAYA ÇIKTI

O

xford Üniversitesi’nde doktora çalışmalarını sürdüren Dr. Leah Veronese, 17. yüzyıla ait şiir koleksiyonları üzerinde çalışırken beklenmedik bir keşfe imza attı. Bodleian Kütüphanesi’nin derinliklerinde, Elias Ashmole’un özel belgeleri arasında yer alan bir el yazması, William Shakespeare’in ünlü 116. sonesinin daha önce bilinmeyen ve anlam bakımından farklılıklar içeren bir versiyonunu gün yüzüne çıkardı.

Klasik haliyle aşkın sabitliğine ve değişmezliğine övgü olarak bilinen 116. sone, bu yeni versiyonda hem yapısal hem tematik açıdan dikkate değer değişiklikler barındırıyor. Yeni keşfedilen sonede aşkı sekteye uğratan “yanılsamalara” ve “sahte isimlere” bir eleştiri göze çarpıyor; aşkın özünü bozan toplumsal veya siyasal etkiler ima ediliyor. Ayrıca, şiirin sonunda yedi yeni dize yer alıyor. Metnin bir başka dikkat çekici yönü ise Henry Lawes tarafından bestelenmiş olması; bu beste, günümüzde New York Halk Kütüphanesi’nde bulunan bir müzik kitabında saklanıyor.
Dr. Veronese’nin The Review of English Studies dergisinde yayımlanan makalesine göre, metnin taşıdığı içerik, 1640’ların politik atmosferine, özellikle de İngiliz İç Savaşı sırasında güçlenen Royalist eğilimlere gönderme yapıyor. Ashmole’un arşivindeki diğer belgelerle birlikte değerlendirildiğinde, sonenin bu versiyonunun yalnızca estetik bir yeniden yazım değil, aynı zamanda ideolojik bir duruşun ifadesi olduğu düşünülüyor.

Oxford’da bulunan bu el yazması, Shakespeare’in eserlerinin 17. yüzyılda farklı bağlamlara nasıl uyarlandığına dair önemli bir ipucu sunuyor. Bu keşif, yalnızca edebiyat tarihçileri için değil; Shakespeare’in eserlerini farklı bağlamlarda ele alan herkes için yeni bir perspektif sunuyor. Aynı zamanda, klasik metinlerin zamanla nasıl dönüşebildiğini ve siyasi ya da toplumsal atmosferin edebi yorumlara nasıl yön verebildiğini etkileyici bir şekilde gözler önüne seriyor.