LOUVRE MÜZESİ YEDİ DAKİKADA NASIL SOYULDU?

P

aris’in sabah ışığı, 19 Ekim Pazar günü Louvre’un cam kubbelerine yeni düşüyordu. Müze, ziyaretçilerini ağırlamaya hazırlanan sessiz bir dev gibiydi. Fakat birkaç dakika içinde bu sessizlik, Fransa’nın kültürel hafızasına kazınacak bir soygunun fonuna dönüştü.
Saat 09.30 sıralarında dört maskeli kişi, Apollon Galerisi’nin dış cephesine yanaşan bir yükseltici platformla binaya ulaştı. Reuters’ın aktardığına göre, hırsızlar galerinin cam panellerini disk kesiciyle açtı; içerideki alarm sistemi devreye girmeden birkaç saniye içinde vitrinlere yöneldi. Söylenene göre tüm operasyon yaklaşık yedi dakika sürdü.
Çalınan sekiz parça, Napolyon ve İmparatoriçe Joséphine koleksiyonuna aitti. Değer biçilemeyen mücevherler imparatorluk tarihinin de önemli bir parçasıydı. Her biri, 19. yüzyılın gösterişli ama kırılgan Fransız gücünün bir yansımasıydı. Şimdi ise vitrinlerde geriye yalnızca kesilmiş cam kenarları ve dağılmış ışık yansımaları kaldı.

Apollon Galerisi, Louvre’un en ihtişamlı bölümlerinden biri; altın varaklı tavan süslemeleriyle, ışığın mücevherlerde yaptığı oyunları sahneleyen bir mekân. Bu nedenle soygun, elbette sadece maddi değil, simgesel bir kayıp olarak da görülüyor. The Guardian’a göre soygunu yapan profesyonel bir ekipti; ne kameralarla ne de güvenlik görevlileriyle temas ettiler. Müze yönetimi, olaydan sonra binayı kapatarak soruşturma başlattı.
O gün Louvre’da yalnızca motosikletlerin uğultusu yankılandı ve dakikalar içinde ortadan kaybolan hırsızlar, arkalarında büyük bir soru bıraktı: Dünyanın en iyi korunan müzelerinden biri nasıl bu kadar kolay soyulabilmişti?
Paris basını gün boyu aynı başlığı attı: “Yedi dakikalık sessizlik.” Bu yalnızca bir soygunun değil, kültürel mirasın kırılganlığının da ifadesiydi. Apollon Galerisi yeniden ziyaretçilere açık olsa da, o sabahın yankısı hâlâ duvarlarda. Son gelen haberlere göre soygunla bağlantılı iki şüpheli tutuklandı ancak 19 Ekim, Louvre’un tarihine sessizliğin en çarpıcı izlerinden biri olarak kazındı.